Φθορισμός παραθυρεοειδών
Φθορισμός παραθυρεοειδών
Η αναγνώριση και προστασία των παραθυρεοειδών αδένων, κατά τη διάρκεια της επέμβασης, είναι ιδιαιτέρως σημαντική. Έτσι αποφεύγεται ο μετεγχειρητικός υποπαραθυρεοειδισμός (προσωρινός ή μόνιμος), που συνδέεται με την πτώση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα και την πρόκληση αιμωδιών (μουδιάσματα) και τετανίας (μυικοί σπασμοί/κράμπες) στον ασθενή.
Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, πρωτίστως η εμπειρία του Χειρουργού Ενδοκρινών Αδένων έχει καθοριστική σημασία. Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι μικροσκοπικά όργανα, τα οποία έχουν παρόμοιο χρώμα με τους γειτονικούς ιστούς (λίπος, λεμφαδένες), ενσωματώνονται συχνά στους γύρω ιστούς ή και στον θυρεοειδή και δεν έχουν πάντα σταθερή θέση στην ανατομία τραχήλου (λαιμού). Άρα, αποτελεί διαρκής πρόκληση και ‘παγίδα’ για τον χειρουργό η αναζήτηση και η διαφύλαξή τους.
Η μέθοδος διεγχειρητικής απεικόνισης του παραθυρεοειδικού ιστού με την τεχνική του αυτοφθορισμού, στο φάσμα της υπέρυθρης ακτινοβολίας, υποβοηθά στην απεικόνιση των παραθυρεοειδών στο χειρουργικό πεδίο. Επιπρόσθετα, η διεγχειρητική αγγειογραφία με πράσινη Ινδοκυανίνη (ICG) συμβάλει στην ανίχνευση των λειτουργικών παραθυρεοειδών, με σύγχρονες κάμερες φθορισμού.
Πρόκειται για καινοτόμο τεχνολογία, των τελευταίων μόλις ετών, που αναμένεται να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο και να εδραιωθεί διεθνώς, η οποία αποτελεί ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα της Ενδοκρινικής Χειρουργικής, για μια ασφαλή επέμβαση χωρίς τραυματισμούς στους παραθυρεοειδείς.